Bewise Inc. www.tool-tool.com Reference source from the internet.
| Motorfiets | |
 |
|
| Aandrijving | verbrandingsmotor |
| Periode | vanaf eind 19e eeuw |
| Snelheid | 100 - >300 km/u |
| Beschikbaarheid | particulier bezit |
| Infrastructuur | wegen |
| Doelgroep | 1 a 2 persoon |
Een motorfiets (meestal motor genoemd) is een voertuig op twee of drie wielen meestal voorzien van een benzinemotor, meestal viertakt, soms tweetakt, waarvan de cilinderinhoud ligt tussen 50 cc en 8200 cc (zie Boss Hoss). Een tweewieler met minder dan 50cc, valt in de categorie bromfiets. Het aantal cilinders kan variëren; er zijn er met 1, 2, 3, 4, 6, 8 en 12 cilinders; 2 als V-twin of 4 'in lijn' is het meest gebruikelijk.
[bewerk] Opbouw
Nadat in het begin van de 20e eeuw werd geëxperimenteerd met diverse bouw- en bedieningswijzen van motorfietsen ontstond er rond de jaren dertig een opbouw die daarna nagenoeg algemeen als standaard werd aangenomen. Deze opbouw is als volgt:
- Het rechter-handvat is een draaibare gashendel;
- Een hendel aan de rechter stuurhelft bedient, via een zogenaamde bowdenkabel, de rem in het voorwiel; tegenwoordig bijna altijd hydraulisch;
- Een hendel aan de linker stuurhelft bedient de koppeling, per kabel of hydraulisch;
- Een drukknop rechts bedient de startmotor;
- Een drukknop links bedient de claxon;
- De richtingaanwijzer wordt bediend door een of meer knoppen die meestal links maar soms ook rechts op het stuur zijn geplaatst;
- Met de rechtervoet wordt de rem in het achterwiel bediend;
- Met de linkervoet wordt de versnellingsbak bediend.
[bewerk] Geschiedenis
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
De benaming "motorfiets" werd voor het eerst als “Motorrad” toegekend aan de eerste productiemotor, de Hildebrand & Wolfmüller in 1897, die ook veel van een fiets met motor weg had. Hildebrand & Wolfmüller deponeerden deze naam ook. De allereerste motorfiets met een benzinemotor was echter de Einspur of Reitwagen van Gottlieb Daimler en Wilhelm Maybach in 1885. Daarvóór waren er (al vanaf 1870) tweewielers met stoomaandrijving gebouwd (zie hiervoor Copeland, Dalifol, De Dion-Bouton, Geneva, Michaux, Langford en Roper). In Frankrijk werd de naam Motocyclette gedeponeerd door de gebroeders Werner. Omdat deze naam niet in de smaak viel bij andere producenten gebruikte Terrot de naam Motorette. Ze gaven hun eerste motorfietsen simpel de naam Motorette no. 1, Motorette no. 2 enz. Clément noemde zijn motorfietsen Autocyclette.
[bewerk] Stoom-motorfietsen
Rond 1884 bouwden zowel Lucius Copeland in Phoenix (Arizona) als Sylvester Howard Roper motorfietsen met een ingebouwde stoommachine. Het waren meer show-apparaten dan vervoermiddelen. Copeland trad er zelfs mee in het P.T. Barnum circus op. Ondanks het verschijnen van benzinemotoren van Daimler's Einspur in 1885 en de serieproductie van de Hildebrand & Wolfmüller in 1897 hielden sommige fabrikanten nog lang vast aan de stoommachine (Langford zelfs tot in 1915!). Overigens bestaat er een tekening uit 1818 waarop al een stoomfiets te zien is, de Vélocipèdraisiavaporianna, die mogelijk nooit echt gereden heeft.
[bewerk] Serieproductie
Zoals gezegd werd de Hildebrand & Wolfmüller de eerste in serie geproduceerde motorfiets. De ontwikkeling ging daarna gestaag. De gebroeders Werner vonden de ideale plaats voor het motorblok (onder in het frame).
De ontwikkeling van de motorfiets ging in de hele wereld verder, waarbij elk land of werelddeel zijn eigen hindernissen tegenkwam.
[bewerk] Ontwikkelingen in de Verenigde Staten
De Amerikaanse producten werden enigszins beperkt door de keuze voor v-twins, waardoor er behalve voor deze motorblokken eigenlijk geen verdere ontwikkeling plaats vond zodat andere motortypes (met name de staande ééncilinder en de viercilinder in lijn) verdwenen. Het enige overgebleven grote Amerikaanse merk, Harley-Davidson bouwt zijn motorfietsen nog steeds met een dergelijk blok. Deze keuze werd destijds gemaakt, ten eerste wegens de beperkte inbouwbreedte (zie ook boxermotoren), en ten tweede door het simpele feit dat het carterblok voor een V-twin nagenoeg hetzelfde is als voor een (staande) ééncilinder wat de productie en/of ontwikkeling sterk vereenvoudigde. De kennis voor het bouwen van een compact carterblok voor dwarse meercilindermotoren is slechts decennia later verworven. Zowat elk merk (niet alleen de Amerikaanse!) had destijds bijgevolg een tweecilinder (V-twin of boxer) of viercilinder in lijn als topmodel.
[bewerk] Ontwikkelingen in Europa
Europa werd geteisterd door oorlogen. De Eerste Wereldoorlog betekende al het einde van veel merken, die vaak overgingen op de militaire productie, echter niet noodzakelijk van motorfietsen. De jonge vliegtuigindustrie ontstond vaak uit motorfiets- en automerken, maar andersom gingen na deze oorlog ook veel vliegtuig- en wapenfabrikanten (zoals BMW, FN en BSA) motorfietsen produceren.
[bewerk] Verenigd Koninkrijk
In het Verenigd Koninkrijk werd de ontwikkeling van de motorfiets al aan het einde van de 19e eeuw geremd door de "Road Act", de beroemde wet die het verplichtte voor een gemotoriseerd voertuig iemand met een rode vlag te laten lopen. Later werden de snelheden "verhoogd" naar 3 km/h binnen- en 6 km/h buiten de bebouwde kom. Pas in 1896 mocht men 19 km/h rijden! Deze verhoging werd zelfs gevierd met een heuse wedstrijd: de eerste Engelse motorrace, de "Celebration Run" in 1896. Desondanks was er voor de industrie geen reden om te investeren in iets dat nog steeds niet sneller ging dan een paard.
[bewerk] Duitsland
De Duitse ontwikkelingen gingen snel, maar ook hier kwamen de beide wereldoorlogen tussenbeide. Na de eerste wereldoorlog ontstonden honderden kleine merkjes, met name in het begin van de jaren twintig, die het slechts enkele jaren vol hielden. Na de Tweede Wereldoorlog is in Eisenach de productie van BMW-R75's doorgegaan, hoofdzakelijk voor de Rusische technologische kennisopbouw. Duitsland mocht nog slechts in beperkte oplage en kleine cilinderinhouden motorfietsen voor zichzelf produceren. Bovendien gingen heel wat Duitse modellen als "oorlogsbuit" naar de overwinnaars, de DKW RT 125 werd in de DDR MZ RT 125, in Rusland Kosmos 125, in Engeland BSA Bantam en in Amerika Harley-Davidson Hummer. Pas tegen de jaren vijftig mocht men in Duitsland weer volop eigen productie draaien. In deze naoorlogse periode was er echter behoefte aan lichte en gebruiksvriendelijke voertuigen, waardoor de scooter en sterke opkomst beleefde. Ook in Duitsland werden er veel geproduceerd.
Tussen de beide oorlogen bloeiden er veel motorfietsmerken op, soms met een zeer beperkte productie. Velen overleefden slechts enkele jaren. De recessie van de jaren dertig sloeg ook bij motorfiets producenten hard toe.
[bewerk] Ontwikkelingen in Rusland
Middels het Molotov-Ribbentroppact verkreeg Rusland in 1939 Duitse patenten voor de productie van de BMW-R71. In de stad Irbit (Oeralgebergte) zijn tijdens de tweede wereldoorlog 10.000 zijspan motorvoertuigen gemaakt van het type Molotov M 72. Nadat de productie van de BMW-R75 op gang was gekomen zijn de de patenten van de BMW-R71 overgedragen aan China.
[bewerk] Ontwikkelingen in China
In 1957 is de productie van de Chang Jiang (Vereenvoudigd Chinees: 长江; Traditioneel Chinees: 長江; Pinyin: Cháng Jiāng) op meerdere locaties in China gestart.
[bewerk] Jaren vijftig
Na de opkomst van de scooter in de jaren vijftig beleefde de motorindustrie nieuwe klappen met de opkomst van de lichte auto's, zoals de Morris Minor, de Austin Mini en de Fiat 500 en 600.
[bewerk] Jaren zestig
In de jaren zestig waren motorfietsen in de Westerse wereld al meer dan alleen maar een vervoermiddel, het werden langzaamaan ook hobbyobjecten. Hierop werd handig ingesprongen door Japanse fabrikanten, die goedkope maar desalniettemin hoogwaardige producten op de markt brachten. Aanvankelijk vooral lichte viertakten (Honda) en snelle tweetakten (Yamaha, Suzuki en Kawasaki), maar de komst van de Honda CB 750 in 1969 betekende de genadeklap voor veel Europese merken. Ook de Kawasaki Z1 900 was voor de Europeanen niet te evenaren. De hele Britse industrie ging onderuit en ook in de rest van Europa vielen harde klappen. Merken die tegenwoordig terug komen als "exclusief" (en duur) gingen in die periode ten onder. En dat terwijl er juist uit Japan niets nieuws werd verwacht. Jarenlang had men zich daar beperkt tot het kopiëren van Europese motorfietsen.
[bewerk] Jaren zeventig
In de jaren zeventig en tachtig was er enige stabiliteit ontstaan. In Amerika bestond Harley-Davidson nog, in Europa onder andere BMW en Moto Guzzi. Zij overleefden juist door vast te houden aan hun eigen motorprincipes: De Harley's met hun dwarsgeplaatste v-twins, de BMW's met hun langsgeplaatste boxermotoren en de Moto Guzzi's met hun langsgeplaatste v-twins. Er overleefden uiteraard nog meer merken, maar die hingen min of meer "aan het infuus". Vaak hing hun leven af van regeringssteun.
[bewerk] Jaren tachtig en jaren negentig
In de jaren tachtig en negentig leefde de motorindustrie echter op. Het ging economisch goed in de Westerse wereld en veel mensen wilden een motorfiets als "pleziervoertuig". Vooral de custom beleefde gouden tijden. Er ontstonden juridische gevechten om oude merknamen als Indian en Excelsior-Henderson en andere namen zijn inmiddels weer in ere hersteld, zoals Moto Morini, MV Agusta, Triumph, Benelli en Laverda
[bewerk] Motorfiets (juridisch begrip)
[bewerk] Definitie "motorfiets"
 Bord C11: geen motorfietsen, dus ook geen zijspannen…
|
 Bord C6: geen motorvoertuigen op meer dan twee wielen, dus ook geen zijspannen…
|
Het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens definieert de motorfiets als een motorvoertuig op twee wielen al dan niet met zijspan of aanhangwagen. Enerzijds schept dit duidelijkheid vooral voor zijspanrijders, zij behoren juridisch tot de motorrijders. Dit gaat echter slechts op wanneer hetzelfde RVV ook over motorfietsen spreekt, zoals in artikel 2.2 (De regels van dit besluit betreffende voetgangers zijn voorts mede van toepassing op personen die te voet een motorfiets, bromfiets of fiets aan de hand meevoeren... ), artikel 60 lid 1 (De bestuurder en de passagiers van bromfietsen, motorfietsen en driewielige motorvoertuigen moeten een goed passende helm dragen...) en het verkeersbord C 11 "gesloten voor motorfietsen". In gevallen waarin het woord "motorfiets" niet wordt gebruikt gaat het verhaal echter niet op: bij het bord "gesloten voor motorvoertuigen op meer dan twee wielen" moet de zijspanrijder gewoon wielen tellen, dat zijn er meer dan twee en hier mag hij dus ook niet doorrijden...
[bewerk] Regels voor voetgangers volgen
Artikel 2.2 RVV bepaalt dat personen die een motorfiets aan de hand meevoeren de regels van het RVV voor voetgangers volgen. Dat houdt in dat men met een kapotte motorfiets over de stoep mag lopen, maar vooral ook: de helm mag af! Let op: De bepaling dat men een rijbewijs moet hebben staat niet in het RVV, en blijft dus ook gewoon staan!
[bewerk] Helmplicht
Artikel 60 RVV bepaalt dat zowel de bestuurder als de passagier(s) van een motorfiets een goedgekeurde helm moeten dragen. Omdat hier de definitie "motorfiets" gevolgd moet worden, geldt de regel dus ook voor passagiers in een zijspan.
- Voor het volledige RVV zie hier: RVV
[bewerk] Waarin onderscheiden motorfietsen zich van elkaar
- motortype
- aantal cilinders
- een
- twee
- drie
- vier
- zes
- acht
- bouw van het motorblok
- lijnmotor
- V-motor (45° - 60° - 72° - 90° - 120°)
- boxermotor (180°)
- alle motortypen komen voor als langsgeplaatste motor en als dwarsgeplaatste motor
- koeling
- luchtgekoeld
- vloeistofgekoeld
- oliegekoeld
- aandrijving
[bewerk] Typen motorfietsen
Een ruwe onderverdeling in de verschillende soorten motorfietsen volgt hierna, de meest bekende voorbeelden zijn subjectief. In elke categorie zijn dan weer onderverdelingen mogelijk door de enorme verscheidenheid aan motorfietsen.
[bewerk] Motoren voor op de openbare weg
[bewerk] Scooters & motorscooters
Meest bekende voorbeeld: Yamaha Aerox, Suzuki Burgman Scooters zijn brom- of motorfietsen met kleinere wielen en een ander frame dan de gewone motorfiets. De berijder is beter beschermd tegen slechte weersomstandigheden. De motorscooter is een nieuwe opkomende trend, dit zijn scooters met een grotere cilinderinhoud (meer dan 50 cc). De gewone scooter wordt vooral gewaardeerd door de jeugd en is razend populair in de zuidelijke landen (b.v. in Italië, de Vespa) waar er zelfs een hele cultuur rond ontstaan is.
[bewerk] Choppers & customs
De geschiedenis van de chopper is na de Tweede Wereldoorlog begonnen door de piloot Irl Baldwin en enkele van zijn bemanningsleden die met hun Boeing B17 bommenwerper van het 303 Bomber Command "The Hell's Angels" laagvliegend bombardementen tot diep in nazi-Duitsland uitvoerden. Na jaren van oorlog, spanning en doodsverachting konden ze na de oorlog hun draai in de maatschappij niet vinden. In 1948 richtten deze en andere andere US Airforce vliegers en bemanningsleden de thans bekende motorclub de Hells Angels op, genoemd naar het squadron waar ze in vlogen. Omdat het budget niet al te hoog was werd er als motor meestal gekozen voor oude, afgedankte en in de legerdump verkochte motoren van het Amerikaanse leger. Meestal waren dit motoren van het merk Harley-Davidson. Ze sloopten alles er af wat niet voor het rijden nodig was. Hier komt de term chopper (to chop: hakken, afhakken, slopen) vandaan. De motoren werden in de loop van de tijd door de berijders naar eigen wens en smaak aangepast, maar waren meestal wel sober van uiterlijk. Doordat de Hells Angels lange tijd op deze ex-legermotoren rondreden is het merk Harley Davidson synoniem geworden voor choppers en chopperbouw. Het is nog steeds het enige merk dat complete nieuwe motorblokken van verschillende types aanbiedt ten behoeve van de chopperbouw. De term en het concept van de chopper is een uitvinding van de Hells Angels en deze twee zijn dan ook onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Door de decennia heen zijn er verschillende stijlen van chopperbouw ontstaan. Een bekende stijl is de bobber.
De bobber is een kale motor, van oorsprong ook weer een ex-US army Harley Davidson die voor de racerij werd gebruikt. In Amerika werd dit 'dirt track' of 'oval-racing' genoemd en het is enigszins te vergelijken met het grasbaanracen in Europa. Echter in die tijd bestonden de crossmotoren die speciaal voor dit doel worden gebouwd nog niet. De coureur bouwde doorgaans zijn eigen motorfiets, meestal op basis van de goedkoop en gemakkelijk verkrijgbare legermotor die robuuster en motorisch deugdelijker van bouw was dan de civiele versie.
Later kwam er een stroming op gang die deze racemotoren weer aanpaste voor gebruik op de openbare weg, maar wel zodanig dat de racemotor er nog duidelijk in herkenbaar was. Dit betekende geen luxe en minimale verlichting. Voor wie oude foto's of films van deze races heeft gezien is de racerij ook nog duidelijk in de bobber stijl te herkennen. Ovale rij-nummerplaten op een bobber of een groot rugnummer op een leren jas misstaan dus ook niet.
Een wildere, meer verfraaide en uitbundiger stijl van chopperbouw werd geïntroduceerd in het begin van de zestiger jaren, het begin van het hippietijdperk. Deze zogenaamde 'easy riders' werden beroemd en gewild door de gelijknamige speelfilm. De film, 'Easy Rider', met Peter Fonda en Jack Nicholson alsmede deze stijl van chopperbouw zijn een ware cultus geworden.
Veel mensen verwarren de chopper met de standaard fabrieks-chopper, die echter meer een cruiser is. Een chopper hoeft ook niet per se een Harley Davidson als basis te hebben. Wel is een V-twin motorblok zoals hieronder beschreven een klassieker geworden. Er bestaan ook stijlen die op de klassieke Engelse staande 1- en 2-cilinder motoren zijn gebouwd. Feitelijk kan elke motor als basis voor een chopper worden gebruikt mits de oorspronkelijke door de Hells Angels bedachte stijl wordt aangehouden om van een chopper te kunnen spreken: sober en kaal: wat niet nodig is, zit er niet op.
Meest bekende voorbeeld: Harley-Davidson, Honda Shadow.
Choppers zijn vaak zwaardere motorfietsen, met in de meest bekende modellen een dwarsgeplaatste tweecilinder V-motor, soms met een hoog stuur ('ape hanger') en meestal met een lage zit waarbij de benen naar voren steken. Ze dienen vaak als basis voor een 'Custom': een door de eigenaar met liefde omgebouwde, gemodificeerde en opgetutte motor die vooral ten doel heeft ermee gezien te worden. ("Cruisen" = ter ontspanning op het gemak rondrijden, niet per se met de bedoeling een specifieke verplaatsing te maken). Ze zijn daarom ook eerder bedoeld voor een bezadigder publiek dat zeker niet enkel op prestaties uit is, maar eerder het uiterlijk van de motor (die dan ook vaak uitgerust wordt met accessoires) en het genot van het motorrijden apprecieert. Dit type motor is vooral bekend geworden door de cultfilm Easy Rider. Een chopper is van oorsprong een "uitgeklede" (van het Engelse "to chop") motorfiets, die dus van al het overbodige werd ontdaan; een custom is een "op maat" of beter "op smaak" gebrachte fiets.
Dit type motor wordt veel bereden door Hells Angels en aanverwante groepen. Deze vormen sterk gesloten clubs van fanatieke motorrijders die nagenoeg uitsluitend op Harley-Davidsons rijden en die de motorwereld lang een slechte reputatie gegeven hebben om tal van redenen.
[bewerk] Naked Bikes
Meest bekende voorbeelden: Kawasaki Zephyr 550, Z1000, Ducati Monster, Suzuki Bandit, KTM Super duke(recent), Aprilia Tuono, Honda CB-reeks.
Naked bikes zijn sportieve motoren waar de rijder geen bescherming heeft tegen rijwind en regen door het ontbreken van een stroomlijnkuip of andere accessoires. Deze motoren hebben meestal een stoer uiterlijk en het motorblok zelf is goed zichtbaar. De naked bike (naakte motor) is bedoeld om met een moderne motor toch weer terug te grijpen naar oude tijden waarin de motorfiets nog geen stroomlijnkuipen, motorblok beschermplaten en dergelijke kende.
Op de dag van vandaag zijn vele naked bikes direct afgeleid van de supersport motoren van hetzelfde merk, maar niet allemaal. Ze delen meestal hetzelfde frame, veerelementen en motorblok. Het betreft dan een teruggetunede versie van het supersport motorblok die wat minder topvermogen bezit en wat meer pit heeft in de lagere toeren; dit verhoogt ook het rijcomfort voor op de openbare weg. De motorfiets heeft dan ook geen clip-ons maar een hoger stuur voor een betere ergonomie. Sommige naked bikes hoeven echter niet veel onder te doen voor de supersport motoren. Ze kunnen bijna even snel een bocht nemen en hun motorblok vlakt schakelfoutjes van de rijder uit door de soepelere vermogensafgifte.
[bewerk] Streetfighters
De streetfighter is ontstaan uit meestal illegale straatraces zoals die de laatste jaren met auto's weer in populariteit toenemen. Met dit verschil dat de streetfightercoureurs openbare snelwegen en klaverbladen als circuit nemen, gewoon tussen het gewone verkeer door. Racen is duur en gevaarlijk: het gebeurt dan ook regelmatig dat een motorrijder onderuit gaat. De rijder komt er meestal wel goed van af, maar de motor heeft grote schade aan de stroomlijnkuip. Omdat deze kuipen erg duur zijn werden ze weer herbouwd zonder kuip. Hieruit is een stijl van motorenbouw ontstaan die de laatste paar jaar erg populair is. Streetfighters hebben als basis dan ook een racemotor voor op de openbare weg, de supersportklasse genaamd. Het kunnen echter ook andere motoren zijn, als deze standaard maar een behoorlijke prestatie, niet alleen in vermogen, maar ook in wegligging heeft.
Worden choppers vaak in het rijwielgedeelte verlengd, bij streetfighters gaat het net andersom en worden meestal in het rijwielgedeelte verkort. Dit wordt meestal gedaan door een steilere balhoofdhoek te maken waardoor de vork net iets meer rechtop komt te staan. Het resultaat is een motor die zeer scherp stuurt waardoor een buitengewoon goede wegligging in combinatie met een grote wendbaarheid mogelijk is. Dit verkorten, al spreken we over slechts enkele centimeters, geeft de motor een agressief uiterlijk. meestal wordt dat nog versterkt door minimale koplampen in een zeer klein stuurkuipje. Omdat het motorblok en de bedieningselementen goed zichtbaar zijn worden de motoren vaak opgebouwd met in het oog springende details zoals schroeven en bouten in kleur, verchroomde onderdelen en veel roestvast staal om bougiekabels en remleidingen.
De markt is sinds ongeveer 2000/2001 begonnen met op deze rage in te springen met de Oostenrijkse KTM Duke en de Italiaanse Ducati Monster, de namen zeggen al iets over hun uiterlijk en kunnen. Omdat streetfighters puur op prestatie worden gebouwd, en dan ook nog optimaal prestaties bij hoge snelheid waarbij hoge eisen aan remmend vermogen en wendbaarheid worden gesteld, zijn het geen goedkope motoren om te bouwen. Het motorblok wordt vaak ook flink opgevoerd. Ook vering, banden en daarmee de velgen, sturen en uitlaatsystemen worden flink onder handen genomen.
In Nederland sluimert het Streetfightergebeuren nog in een relatief sluimerend bestaan. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Duitsland waar dit toch een zeer nadrukkelijke groep is binnen de groep motorrijders. Voor Nederland is er nu een speciale landelijke website opgezet die tracht hier meer leven in te blazen: XtremeBikz
[bewerk] Touring
Meest bekende voorbeelden: Honda Pan European/Goldwing/VFR, Harley's ElectraGlide, BMW,Yamaha FJR.
Deze motoren zijn slechts met één doel voor ogen ontworpen, zo lang mogelijke reizen kunnen maken op een zo comfortabel mogelijke manier. Gemakkelijke zit, fiks vermogen, goed uit de wind, voldoende brandstofvoorraad en redelijke bagageruimte. Zie ook: toermotorfiets
[bewerk] Sport en SuperSport
Meest bekende voorbeelden: Ducati 1098, Suzuki 600/750/1000 GSX-R en Hayabusa, Honda CBR 1000 RR, Honda CBR 600 RR, Kawasaki ZZR100, Kawasaki ZZR600, Yamaha R1 en Yamaha R6.
De SuperSport is bedoeld voor mensen die een machine met fikse prestaties willen hebben, dit gaat wel ten kosten van het comfort. Dergelijke motorfietsen zijn hierdoor over het algemeen niet geschikt voor dagelijks (woon-werk) gebruik. Dit zijn de meest sportieve motorfietsen, hier telt alleen de beschikbaarheid van veel motorvermogen, een zo laag mogelijk gewicht, uitstekende stuureigenschappen en een gestroomlijnd uiterlijk. Deze motorfietsen zijn meestal directe afgeleiden van de motorfietsen die tijdens de competities worden gebruikt en hebben dan ook vaak dezelfde kleurstelling. Dit type motorfiets met volle kuip en racezitje is in Nederland het meest verkochte model motor. De supersport is dan ook te vergelijken met de enduro, een sportmotor met kenteken zodat hij op de openbare weg kan worden gebruikt. Het grote verschil is dat de enduro feitelijk een crossmotor en de supersport/superbike feitelijk een racemotor met kenteken is.
Er wordt geracet met SuperSport motoren in de SuperSport 600 en SuperBike klasse.
[bewerk] Sportmotoren voor asfalt en verhard terrein
[bewerk] GP Racing
 |
 |
Racemotoren zijn ontworpen voor het circuit. Elke vorm van comfort is hun volkomen vreemd en alles draait om een zo laag mogelijk gewicht, zo goed mogelijk sturen, zo goed mogelijke wegligging, zo hoog mogelijke topsnelheid en die dan ook zo snel mogelijk kunnen bereiken, maar zeker ook een zeer korte remweg. Verder is de luchtweerstand een belangrijke factor. Dit is te zien aan hun uiterlijk met de opvallende volle kuip die rondom de gehele motor zit. Deze kuipen worden in windtunnels getest. De motoren zijn vaak zover opgevoerd dat ze na een seizoen racen volkomen versleten zijn. Het model van deze machine vindt men op straat weer terug in de Sport en SuperSport klasse en deze blijken zeer gewild te zijn.
Er zijn tijdens een Grand-prix weekend 3 verschillende klassen die voor het wereldkampioenschap tellen: de 125cc, de 250cc en de Motogp. Deze klassen zijn ingedeeld naar de cilinderinhoud van de motor. De 125cc is 125cm3 (vaak een 1-cilinder motorfiets), de 250cc is 250 cm3 inhoud (2-cilinder). Deze motoren werken d.m.v. het 2-taktprincipe. De motogp had aanvankelijk 990 cm3 inhoud en werkt volgens het 4-taktprincipe. In het seizoen 2007 werd de cilinderinhoud teruggebracht naar 800 cc. Deze motoren hebben vaak 4 of 5 cilinders. Tot 2002 heette deze klasse de 500cc en werkte ook volgens het 2-takt principe en hadden 500 cm3 inhoud, vaak waren dit 4-cilinder motorfietsen.
Enkele bekende namen uit het verleden en heden zijn Giacomo Agostini, Phil Read, Kevin Schwantz, Mick Doohan en Valentino Rossi.
[bewerk] Dragracing
 |
Een motorfiets die zo gespecialiseerd is, dat het eigenlijk geen motorfiets meer is. Maar omdat zijn bediening sterk gelijkt op die van de gewone straatmotor, valt hij toch onder de motorfietsen. Deze motor kan in tegenstelling met de GP-racer, crossmotor en trialmotor nooit op de openbare weg rijden, al is het maar omdat zijn brandstof niet aan de pomp verkrijgbaar is. Een motorfiets die maar één ding kan, en dat is rechtdoor rijden, met zeer hoge snelheid.
Een dragracer heeft niet veel gemeen met een gewone motor. De vergelijking houdt bij de bediening en het motorblok op. Alhoewel? Het motorblok mag dan meestal afkomstig zijn van een supersport motor, het is zo ver opgevoerd dat alleen de buitenkant er nog hetzelfde uitziet. Met zijn grote luchtinlaten, extreme carburateurs en turboladers zou het blok nooit weer terug in het frame passen van de motor waar hij eigenlijk in thuis hoort. Heeft het blok standaard 140 pk, in de dragracing halen ze er ruim 250 pk uit, soms nog meer, uit hetzelfde motorblok.
Dragracing, in Nederland ook wel sprint genoemd, is niet uitsluitend voor de speedfreaks en andere snelheidsmaniakken, het is ook een hemel voor de techneuten. Het is beslist niet gemakkelijk om een willekeurig motorblok uit een standaard motorfiets bijna 100% meer vermogen te geven. En dat is nodig om de 400 meter zo snel mogelijk af te leggen, het liefst net even sneller dan je concurrent. Dragracers worden gebouwd met de precisie van een hartchirurg in een werkplaats zo schoon als een ziekenhuis. Bij deze vermogens, deze hoge toerentallen en de warmte die daarbij vrijkomt is de minste mechanische fout fataal. Of het motorblok presteert niet goed, of tijdens de run blaast hij op. Kortom: dragracing is een vak van extreme techniek.
Zuigers worden in de zijwand doorboord met kleine gaatjes om hem voldoende smering te geven, niet zoals wel eens wordt gedacht om hem lichter te maken. De hitte bij zoveel vermogen is zo groot dat de zuiger verder
